"Hayatımda değiştirmek istediğim şeyler vardı, olması gerektiği gibi düşündüm, kafamda canlandırdım ve bir gün olmaya başladı."
Bu, yeni çağın "Düşün ve gerçekleşmesine izin ver" tekniklerinin ortak fikridir. Bu, insanlık tarihinin en kontrolsüz bilgi paylaşımı ve kaynakların sınırsız olduğu bir dönemde, son elli yılın çok fazla düşünmek zorunda kalan insanları için de tartışmalı bir yaklaşımdır.
Belki de insanlık tarihinin en çok düşünmek zorunda kalan nesliyiz.
Doğal olarak bu “düşün, hayal et, gör, olur” yaklaşımını sorguluyoruz. "Hadi ama bu kadar kolay olamaz" diye düşünüyor ve hissediyoruz. Bize aktarılan hikâyelere, yaşanmışlıklara sorgulayarak, düşünerek yaklaşıyoruz, hayır bakın bunu yapanlar var. Zaten asıl sorun da bu. O kadar yoğun, kaotik, kesintisiz bir veri aktarım ortamında yaşıyoruz ki, düşünce ve karar mekanizmalarımız felce uğramış, yorulmuş ve yetersiz kalmıştır.
Bu konudaki kafa karışıklığının en çok bu konuda kitap hazırlayan ve eğitim verenlere faydası olduğunu düşünüyorum. Çünkü son derece kaotik bir ortamda bitmek bilmeyen bir arayışın, bir çıkış yolunun arayışının maddi kazanımını yaşıyorlar.
Doğruyu söyledikleri varsayımıyla başlayalım.
Yapmamız Gerekenler:
Kendi kişisel olumlu ve olumsuz düşüncelerimizi bilmek
Olumsuz düşüncelerin oluştuğu ilk sahnenin ötesine geçmek
Yeni cümleler ve bunları değiştirmek için hareketler içeren yeni sahneleri bulmak
Bunları yeni olumlu sahnelerle değiştirmek
Yeni ideal dünyamızı bulup, şimdi neyin gerçek olmasını istediğimize karar vermek
Görselleştirmek.
Soru gelsin: "Nasıl?"
İnsan beyni, yaşamı boyunca meydana gelen olay ve deneyimler ve edindiği bilgiler ışığında oluşturduğu sinir ağlarıyla çalıştığına göre, oluşması gereken yeni sinir ağını nasıl tespit edecek? Tek bir sahnede farklı noktaları olumsuz etkileyebilecek olumlu görünen sahneler yaratmak mümkün müdür?
Diyelim ki yaratmak istediğimiz yeni olumlu deneyim hayali sahnesi hiçbir zarar vermeyecek, bunu nasıl başaracağız? Yeni sahneyi yaratmak için olumlu deneyime ve olumlu olanın bilgisine ihtiyacımız yok mu? İşimize yarayacak şeylerin bilgisiyle donatılmadığımıza göre gerçekten zamanda geriye gidip, "bu benim için kötü" diyerek eleme ve yerine "bu benim için iyi olur" diyebileceğimiz sahneler koyma yeteneğimiz var mı?
Uzmanlar, "Bu uzmanlık işi, kendin yapamazsın" demiyor. Tam tersine, "Bu yolları takip et, başarırsın" diyorlar. Diyelim ki birisi çıkıp şöyle dedi: "Şimdiye kadar anlatılanlar yolun kendisidir ama insanlık bunu bizzat başaramamıştır, uzmanların desteği mutlaka gereklidir."
Aile dizimi deneyimleri hakkında izlediğimiz ve okuduğumuz şeyler var. Burada deneyimlerini anlatanların olduğunu ve bunun neleri etkileyebileceğine dair bir rehber bulunduğunu görüyoruz. Ayrıca bu yönlendirme doğrultusunda neler yapılabileceğine dair bilgiler de veriyor. Bu konuyu konuşacak kişinin yetkin, yeterli, doğru, faydalı olduğuna nasıl ikna olabiliriz?
devam edecek...